آدم‌های بسیار حساس همه چیز را عمیق بررسی می‌کنند. از جمله تغییرات آب و هوایی را. اما برای اینکه کمتر در رابطه با “اندوه آب و هوایی” تحت فشار قرار بگیرید، لازم است شخصاً بخشی از راه حل باشید. همیشه و عمیقاً برای سیاره‌مان اهمیت قائل بوده‌ام. اگر شما هم مشغول خواندن این مقاله هستید، پس شما هم احساسی مشابه دارید. گرچه اهمیت قائل شدن زیاد برای کره زمینمان زیباست، اما گاهی این احساس برایمان غیرقابل تحمل است.
به خاطر دارم وقتی به تصاویر خرس‌های قطبی نحیف و لاغر که به قطعه یخ کوچکی آویخته بودند را می‌دیدم، روزها می‌گریستم و از فکر اینکه کوچکتر از آنم که بتوانم کاری برایشان بکنم، به شدت آزرده می‌شدم. از واژه “اندوه آب و هوایی” به منظور ارجاع به فقدان و اضطراب گسترده نسبت به اثرات تغییرات آب و هوایی استفاده می‌شود. جای تعجب ندارد که آدم‌های بسیار حساس که پیوند زیادی با طبیعت دارند بیشتر دچار “اندوه آب و هوایی” شوند. ما همه چیز را عمیقاً پردازش می‌کنیم و حس کردن برایمان از شدت بیشتری برخوردار است، حال همدلی‌مان نسبت به آدم‌ها و حیواناتی که هرگز ندیده‌ایم را نیز به آن اضافه کنید _روزگاری بود که به همین دلایل بسیار اندوهگین بودم. اما رفته رفته یاد گرفتم چگونه برای بهبود دنیا تلاش کنم و در عین حال به خاطر احساسی که درباره بغرنج بودن شرایط دارم، از هم نپاشم.
عمیقاً به سیاره‌ام اهمیت داده و مشکلاتش را درک می‌کنم و موجوداتی که زمین را خانه خود می‌دانند، برایم مهم هستند و البته سالیان متمادی طول کشید تا به این مرحله رسیدم و اینجا ده مرحله از کنار آمدن یک hsp با اندوه آب و هوایی را فهرست کرده‌ام.
۱. از عواطفتان استقبال کنید، شخصاً عادت داشتم با عواطف بجنگم. وقتی درباره سیاره‌مان دچار حملات پانیک می‌شدم که فایده‌ای نداشت جز فلج کردنم و ناتوانی از انجام هر کاری. حالا در مغزم به حس‌هایم اعلام می‌کنم که “من اینجا هستم تا درکت کنم.” این روش را بسیار موثرتر از این دیده‌ام که بگویم، ” آه خفه شو، گریه کن! کاری از دستت برنمی آید.”
۲. به ترس‌هایتان احترام بگذارید _بله گرچه این بخش به بخش قبلی مرتبط است، اما اندکی متفاوت است. متوجه شده‌ام که همان‌قدر که عواطف را نباید قضاوت کنم، ترس‌هایم را نیز نباید قضاوت کنم. به این ترتیب احساس درهم شکستگی کمتری می‌کنم.
۳ بر” تأثیر حدود فعالیت ” متمرکز شوید. بر روی کاغذ سه دایره هم مرکز بکشید. دایره کوچک اول نقشی ست که شخصاً می‌توانید ایفا کنید:
▪️فقط هفته‌ای یکبار به خرید می‌روم تا بنزین کمتری بسوزانم، چون که آلاینده است.
▪️سعی می‌کنم تا ۴۰ درصد از مواد غذایی را از تولیدکنندگان محلی بخرم
▪️از ماسک‌های قابل شستشو استفاده می‌کنم.
▪️به خیریه‌ای که به مشکلات زیست محیطی می‌پردازد کمک مالی مستمر می‌کنم.
▪️در دایره بزرگ‌تر می‌نویسم که با دوستان و اعضای خانواده درباره تغییراتی که در سبک زندگی خود داده‌ام صحبت می‌کنم.
البته که نمی‌توانم آنان را به تغییر وادار کنم (اما می‌توانم از ایشان بخواهم که دوباره به نقش خود فکر کنند). می‌توانم از همسرم بخواهم که فکری به حال کمتر مصرف کردن پلاستیک کند، اما نمی‌توانم او را وادارم تا مصرف پلاستیک خود را به صفر برساند.
و در بزرگترین دایره که سومی ست، مواردی را نوشتم که کمترین نقشی می‌توانم در آنها داشته باشم.
برای مثال:
▪️نمی‌توانم به پاکسازی اقیانوس‌ها کمکی کنم.
▪️نمی‌توانم کاری برای شن‌های روان آلبرتی کانادا انجام دهم.
▪️نمی‌توانم جلوی گرم شدن هوا را بگیرم.
کار دشواری بود. اما بعد از آن به خودم قول دادم هرکاری که از دستم برآید انجام دهم. البته نمی‌توانم از ناراحت شدن برای آنچه نمی‌توانم انجام دهم دست بردارم. اما به هرحال وضعیت سلامت روانم بهتر شده است.hsp ها همیشه به آنچه که نمی‌توانند انجام دهند نیز فکر می‌کنند، اما آنچه کمکم کرده کارهایی ست که می‌توانم انجام دهم.
۴. سبک زندگی زباله صفر را انتخاب کنید
سبک زندگی زباله صفر را انتخاب کردم. زباله صفر شدن به این منزله نیست که هرگز زباله‌ای تولید نخواهید کرد، چون چنین چیزی امکان پذیر نیست بلکه فقط به این معناست که زباله‌های سمی مثلاً پلاستیک را که تأثیر بسیار مخربی بر کره زمین دارند را به شدت کاهش دهید.
فکر می‌کردم کار دشواری ست. مخصوصاً چون ما hsp ها از تغییر خوشمان نمی‌آید _ولی می‌توانستم تغییرات کوچک بسیار زیادی انجام دهم. و اینگونه بود که دیگر فقط دو ماه یکبار فقط یک کیسه مصرف می‌کردم. شروع کردم به کمپوست کردن (حتی در آپارتمان نیز می‌توانید این کار را انجام دهید). اینکار حتی هزینه‌هایتان را افزایش نمی‌دهد، چون هنگام خرید دقیقاً مراقبید که چه بخرید تا پلاستیک کمتری مصرف کنید و دیگر هرگز مثل سابق چیزی را حرام نمی‌کنم. دیگر لباس جدیدی نمی‌خرم. از هرچه داشتم استفاده می‌کنم.
البته که تغییر باید از بالا هم شروع شود، ولی وقتی بر تغییر دادن خودم متمرکز شدم، جلوی اتلاف خیلی چیزها را گرفته‌ام. دیگر احساس ناتوانی نمی‌کنم. حالا خیلی کارها از دستم برمی آید.
۶. مراقبه کنید
مراقبه یکی از بهترین روش‌های درمانی ست که باعث می‌شود احساساتتان در تمامی عرصه‌ها بهتر شود. اما در طول زمان متوجه شده‌ام که مراقبه و یوگا باعث شده‌اند تا میان خود و احساساتم فاصله بیاندازم. به جای اینکه فکر کنم “دنیا در حال نابودی است و من دارم ویران می‌شوم”، حال با خود فکر می‌کنم که مشکلات جدی در دنیا وجود دارد که باعث می‌شوند از نظر احساسی بیش برانگیخته شوم، اما همچنان هرکاری که از دستم برآید انجام می‌دهم تا جلوی آسیب دیدن خود و دیگران را بگیرم. خیلی خوشحالم که دیگران نیز دارند تلاش خود را می‌کنند.” همین باعث شد تا بهتر با شرایط کنار بیایم.
۷. وقتی را برای بودن در طبیعت زیبا صرف کنید. دیدن تصاویر دلخراش از آنچه در حال رخ دادن است، واقعاً بیش برانگیخته ساز است، ولی هنوز زیبایی‌های زیادی در دنیا وجود دارد.
عادت دارم کوهنوردی کنم. وقتی هم که اندوه آب و هوایی به سراغم می‌آید، شنا کردن کمکم می‌کند (شارژ کردن خود برای hsp ها امری حیاتی است). بودن در طبیعت باعث می‌شود به خود یادآوری کنم آنچه دارم برایش می‌جنگم، برایم صلح و آرامش به همراه می‌آورد. ضمناً بودن در طبیعت برای آدم‌های بسیار حساس، درمان روح و روان است.
۸. با آدم‌هایی مثل خودتان همراه شوید.
همیشه فکر می‌کردم چه آدم تنهایی در رابطه با دغدغه‌های محیط زیستی هستم. اما همراه شدن با آدم‌هایی مانند خودتان بسیار آرامش بخش است. مطمئنم آدم‌هایی که یکباره گرداگرد را فرا گرفتند همگی hsp هستند. نمی‌دانید چه تجربه خوبیست وقتی دست به دست هم داده و برای بهبود شرایط زندگی خود تلاش می‌کنید.
۹. راهی پیدا کنید تا وقتی که دنیا را ترک می‌کنید، آن را به مکان بهتری بدل کرده باشید.
سال‌ها بود که با خود فکر می‌کردم چکار کنم که از تأثیر منفی خود بر کره زمین بکاهم. اما با امیدوارتر شدنم به این نتیجه رسیدم که کاستن از تاثیرات منفی به تنهایی کافی نیست. اگر بخواهم فقط از تأثیر منفی خود بکاهم از احتمال تأثیر مثبتم کاسته می‌شود. در نتیجه شروع کردم به تحقیق درباره آفت کش ها. حالا هم مشغول تعلیم دیدن آنلاین در زمینه تکنیسین خاک شدن هستم. وقتی در این عرصه خبره شوم، می‌توانم از خاک محافظت بهتری داشته باشم. کاری که تأثیر مثبت زیادی روی زندگی حشرات، حیوانات و آدم‌ها می‌گذارد.
شاید مسیر شما با مسیر من فرق داشته باشد، ولی به هرحال می‌توانید دنیا را به جایی زیباتر مبدل کنید. مسیرتان منتظر است کشفش کنید. وقتی خودتان را بخشی از راه حل ببینید، دیگر جایی برای اندوه آب و هوایی باقی نمی‌ماند.
۱۰. آشنایی با قدرت مام زمین، آخرین چیزی بود که مرا از اندوه آب و هوایی نجات داد.
مثال: بعد از انفجار هسته‌ای در چرنوبیل، دانشمندان براین گمان بودند که آن منطقه برای همیشه خالی از حیات خواهد شد. اما سه دهه بعد، حیات وحش در منطقه رو به زایش دوباره است. پرندگان در حال خانه سازی روی راکتورهای قدیمی هستند. و حالا که انسان‌ها منطقه را ترک کرده‌اند، خرس‌ها، اسب‌ها، گرگ ها و همه در حال بازگشتن‌اند.
در نتیجه با اینکه واقعاً امیدوارم که آدم‌ها تلاش خود را برای بهبود اوضاع گرداگرد خود انجام دهند، اما متوجه شده‌ام که طبیعت مسیر خود را بازخواهد یافت.
نویسنده: راشل هورنه آگوست 2021
مترجم: مینو پرنیانی
